زمانی که من شهردار بودم مرا که می‌شناسید. همان «ژان والژان» معروف. تعریف از خود نباشد، همان که کوزت را از دست ‌تناردیه ها نجات داد. درست است که یک‌

آیا می‌دانید اولِ اول قول و غول یک واژه بود؟ آیا می‌دانید اولِ اول اصلا ما غول نداشتیم؟ آیا می‌دانید اولِ اول واژه قول اختراع شد، بعد غول؟سال‌ها پیش، شاید

سلام معشوق جان؛ امیدوارم حالتان خوب باشد. اگر از احوالات ما خواسته باشید، ملالی نیست جز دوری شما؛ البته که شما نیک می‌دانید، دوری جزء لاینفک زندگی ماست. گویی ما

ما آدم‌های عجیبی هستیم. اگر عجیب هم نباشیم منحصر به فرد هستیم. بیایید گذشته را مرور کنیم؛ بعد از گل خداداد عزیزی به استرالیا ما خوشحالی خاصی نداشته‌ایم به غیر

یکمبچه که بودیم هنگام دعوا، به هم ناسزاهایی می‌گفتیم که شاید در ظاهر برای نشان دادن نفرت خود از طرف مقابل بود؛ اما با نگاهی عمیق به آن‌ها می‌توان پی

دیروز که از سرکار برمی‌گشتم آقا حشمت را در مقابل خانه دیدم. بعد از سلام و احوالپرسی لب به شکایت گشود که ماشین لباسشویی‌اش دیگر روشن نمی‌شود و از من