یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ‌کس نبود. شهری بود که همه در آن نظافت را رعایت می‌کردند. همه مردم شهر زباله‌های خود را در زباله‌دان می‌انداختند. تقریبا هی‌چوقت

یکی بود یکی نبود. غیر ‌از خدای مهربان هیچ‌کس نبود. یک رئیس بود یک کارمند. نه، یک رئیس بود، یک نویسنده. یک روز نویسنده به نزد رئیس رفت و گفت:

قصه عشق‌های بهروز را باید با دومین عشقش شروع کنیم، چرا که به گفته مادرش همین که بهروز به دنیا آمد، عاشق پرستاری مهربان شد اما چون بهروز آن عشق

در گذشته‌های دور هوایی بود که نامش هوای دو نفره بود؛ هوایی عاشقانه برای دو یار. یار اول، یار دوم. این هوا نیاز به دو یار داشت، کمی عشق و

وقتی آخرین فرعون در یک جنگ داخلی کشته شد، زمین نفس راحتی کشید و با خودش گفت آخیش دیگر از شر ظلم راحت شدیم. زمینِ ساده‌لوح چند ماهی را با

ما اعتراض داریم؛ خُب در یونان باستان «پیدانوس» یک مغازه‌دار معروف در شهر آتن بود. کار و بارش خوب بود و مردم شهر از او راضی بودند. تا آنکه او